Om 9u30 vertrokken, zonder regen, zelfs met een beetje zon, het bleef wel de ganse dag fris, en de wind was natuurlijk ook van de partij.
 |
| De stieren hadden honger ! |
nog eventjes checken of de zieke koe
al aan de beterhand was
Eerst in de biowinkel aan de Slijpebrug gestopt, waar Miet toch wat naar haar smaak gevonden heeft, in de nogal rommelige en overvolle winkel.
Het Plassendalekanaal gevolgd en (zonder knooppunten) via de Zeltestraat, Tempelhofstraat en Monnikenstraat tot in
Mannekensvere
 |
| Ingang van de Schoorbakkehoeve |
 |
| De Schoorbakkehoeve |
 |
| pompoenen !!! |
Aangekomen in Diksmuide, hebben we eerst het Begijnhof bezocht.
Daarna richting Ieper, met een stop in
Woumen
In en rond Woumen was er een wedstrijd voor de mooiste vogelverschrikker, hier is een kleine selectie:
 |
| De dolle Mienas ! |
Maar de reden voor ons bezoek aan Woumen was de Sint-Andreaskerk die na een brand in 1985 een heel modern interieur kreeg.
De vroegere kerk werd in 1914 volledig vernield. Een nieuwe kerk werd in 1925 heropgebouwd. Deze kerk brandde in 1985 uit, en werd de daaropvolgende jaren hersteld en heropgebouwd.
Bij de heropbouw werden de drie beuken onder één dak gebracht en werden binnenin de pilaren weggenomen. Binnenin ontstond zo één grote hedendaags ingedeelde ruimte, gericht naar het altaar dat niet achteraan in de kerk stond, maar halverwege aan een zijgevel.
Intussen was het reeds na de middag, en hadden we grote honger. Geen enkel restaurant was open, zodat we aan de Drie Grachten dan maar onze reserve koekjes opgegeten hebben.
"De Boot" was natuurlijk ook niet toegankelijk.
Dit zijn de nadelen van buiten het zomerseizoen te gaan fietsen.
Misschien willen jullie nog eens in de regio gaan fietsen, hier is de informatie :
Dit omgebouwde vrachtschip uit 1928 biedt een schilderachtig uitzicht op het platteland in Merkem, 11 km van Diksmuide. Gasten kunnen ervan genieten dat ze de hele boot voor zichzelf hebben, inclusief een bar en terrassen.
De Boot is voorzien van gratis WiFi, een woonkamer en een kitchenette met koelkast, magnetron en koffie- en theefaciliteiten. Er is ook een speciale 'snurk'-cabine met een eenpersoonsbed en uitzicht op de velden.
Gasten kunnen de boot reserveren voor 1 persoon of tot 5 extra bedden boeken voor een verblijf als groep. De terrassen zijn ideaal voor een picknick en er zijn barbecuefaciliteiten aanwezig.
De Boot ligt aan het Ieper-IJzer-kanaal, in een ideaal gebied voor recreatief fietsen, en biedt ook fietsen te huur. Het centrum van Ieper is met de auto in 25 minuten te bereiken. Er is privé-parkeergelegenheid bij het hotel.
 |
| Een bizar "kunstwerk" ? |
In Noordschote hebben we dan de "LO10oneven" Klavertjevierfietsroute of Beeldenroute vervoegd.
 |
| De Sint-Barnabaskerk in Noordschote |
 |
| "Aurore, quel monde demain?" van Manon Huguenin |
 |
| Een van de werken van Henk Korthuis |
In Reninge was er ook heel wat te zien :
 |
| De Sint-Rictrudiskerk in Reninge |
 |
| gebeeldhouwd door Annie Andriessen |
Deze "Poortwachtster" van Michel Lyssens hield de wacht op Molenhoek.
Site heringericht
De graven en het Christusbeeld van de militaire begraafplaats in de Hoflandstraat zijn in 1968 overgebracht naar andere begraafplaatsen. Daarna geraakte de site in verval. Ze is nu door de ruilverkaveling Reninge heringericht. Met een deel van de brokstukken van het vroegere gedenkteken is een nieuw gedenkteken opgericht.
Tussen de bestaande lindenrij –de vroegere middengang van de begraafplaats– is een fietspad aangelegd.
De herinrichting van de site en de realisatie van het landschapskunstwerk gebeurden via een samenwerking tussen het provinciebestuur van West-Vlaanderen, het Cultuurcentrum Brugge, de plaatselijke oudstrijdersbeweging, het ruilverkavelingscomité Reninge en de Vlaamse Landmaatschappij.
Hier kan men het kunstwerk "WD Spiral Part II Hotel"
van Hermann Maier Neustadt bewonderen (?!)
De kunstenaar laat de ruimtes op de bezoeker inwerken zodat die zijn omgeving en de door de oorlog getekende site op een heel andere manier gaat ervaren. WD Spiral Part II Hotel wordt zo een bezinnings- en herinneringsplek voor het verleden, het heden en de toekomst.
Twee androïde beelden van Bea Van Dorpe
 |
| De "Vreemde Vogels" van Ivo Strauven |
Indien je meer wil weten over dit evenement,
kijk dan eens op volgende website:
In Fintele heeft men een 'hooipiete" heropgebouwd
 |
| zelfs de Herberg was gesloten |
Volgende stop Lo
 |
| De Westpoort met de Caesarsboom |
De Caesarsboom is een oude taxusboom en is een van de typische symbolen van Lo .
De boom komt aan zijn naam omdat volgens de legende Julius Caesar, toen hij op weg was naar Brittanië, hier zou hebben halt gehouden om te rusten en zijn paard aan deze boom hebben vastgebonden.
De kruin is in de twintigste eeuw nog stevig gegroeid, wat er op duidt dat de plant nog in goede gezondheid verkeerde. Tegenwoordig is de holle stam dichtgemetst en worden de takken met ijzeren stangen ondersteund. De stam heeft een omtrek van zo'n 2,8 meter. |
| De Sint-Pieterskerk in neogotische stijl was vroeger deel van een Augustijnerabdij. Ze werd verschillende keren verbouwd. |
 |
Het stadhuis werd in de 16de eeuw gebouwd ter vervanging van het oudere en vervallen stadhuis.
Gelukkig was het café "De Vate" op de markt open, en konden we eindelijk iets warms eten; voor Miet en mij was dat een Croque met groentjes (wel nogal duur); Régine en Diane aten pannenkoeken.
Daarna stopten we eventjes in Fortem, maar ook daar was alles verlaten, en werd er aan de wegen gewerkt.
Halfweg tussen de Fortembrug en de Oerenbrug over de Lovaart ligt de archeologische site Pannendorp.
In de 18de eeuw stond er een pannenfabriek die in de 19de eeuw haar deuren sloot en afgebroken werd. In de 1ste WO lag op diezelfde plaats een
dubbele rij loopgraven van het Belgisch leger. De site werd gekozen als plek voor een landschapkunstproject, samen met nog drie andere plaatsen in de Westhoek waar kunstwerken in het landschap verwijzen naar de sporen van de eerste wereldoorlog.
 |
| Ik heb een videotje gemaakt met mijn kleine camera (de kwaliteit is niet bijzonder, sorry) |
Hier is ook nog een website over landschapskunst (ook de spoorwegbedding, die we de donderdag gevolgd hebben, is erin vermeld):
-----------------------
Lampernisse is gekend en beroemd vanwege Zannekin
De kerk van de H. Kruisverheffing werd vernield in de eerste wereldoorlog, toen het dorp trouwens grotendeels werd verwoest. De kerk werd in 1922-1923 naar haar vroeger uitzicht wederopgebouwd, namelijk met de zware westertoren (begin 13e eeuw), klein schip met drie lage beuken onder één gemeenschappelijk dak (einde 13e eeuw) en een drieledig koor (1e helft 14e eeuw)
 |
| Gedenksteen aan de kerk |
Samen met honderden 'kerels' sneuvelde hij in de slag bij Cassel (1328).
Sommigen spreken van 6.000 doden.
In het Gruuthusehandschrift is het "Kerelslied" vermeld, waarin de 'ruters' of 'ridders' spotten met de lompe, opstandige boeren die ze moeten bestrijden :
Strijdlustig en ondubbelzinning eindig dit met :
Wi willen de kerels doen greinzen,
Al dravende over 'tvelt,
Hets al quaet dat si peinsen,
Ic weetze wel bestelt,
Men salze sleepen en hanghen,
Haer baert es al te lanc,
Sine connens niet ontganghen,
Sine dochten niet sonder bedwanc.
Al dravende over 'tvelt,
Hets al quaet dat si peinsen,
Ic weetze wel bestelt,
Men salze sleepen en hanghen,
Haer baert es al te lanc,
Sine connens niet ontganghen,
Sine dochten niet sonder bedwanc.
Wil je het volledige verhaal kennen, ga dan even naar volgende website : Zannekin
-----------------------
Van Lampernisse ging het via Oostkerke en Lettenburg, in Oud-Stuivekenskerke naar het
Onze-Lieve-Vrouwhoekje, een beschermd oorlogsmonument.
 |
| De toren van de oude kerk werd als observatiepost gebruikt. |
We zijn dan ook nog in Nieuw-Stuivekenskerke gestopt,
waar de "nieuwe" Sint-Pieterskerk (19de eeuw) staat:
De terugkeer ging langs Schoorbakke & Spermalie terug naar Slijpe.
De 18e eeuwse boerderij op die locatie werd tijdens de 1stt W.O. volledig vernield, maar nadien wederopgebouwd. Sinds 1971 werd het domein uitgebaat voor hoevetoerisme, en nadien uitgebouwd tot een hotel-restaurant.
----------------------
De Spermaliehoeve werd herbouwd in 1920. Oorspronkelijk (iets voor 1200) stond op die plaats een klooster van de Orde van Citeaux. De kloosterzusters verrichten er vooral landbouw en polderden hiervoor grote stukken grond in. Al in de 13de eeuw verhuisden de zusters naar Sijsele.
Tijdens de Franse Revolutie wordt het klooster (en al haar bezittingen dus ook het Spermaliehof) verbeurd verklaard.
Het huidige gebouwenbestand is een kwalitatieve wederopbouwhoeve van 1920 naar ontwerp van Theo Raison (Brugge). In de monumentale inrijpoort zijn een Onze-Lieve-Vrouwbeeld en het wapenschild van de toenmalige eigenaars afgebeeld.
De schilderachtige hoeve behoort tot de voorbeelden van de typische polderhoeven met monumentale toegangspoort. Het schild en het jaartal van de hoeve worden in de poort vermeld. De verschillende gebouwen staan rond het vierkantige erf gegroepeerd. Het gebruikte materiaal is vooral baksteen. De Spermaliehoeve wordt als vakantiehoeve uitgebaat en is ook gekend voor de jaarlijkse optredens van Willem Vermandere.
 |
| deze 3 fotos zijn niet door mij genomen, wij reden er te ver aan voorbij. |
Het was een mooie dag, zonder regen, en we hadden 92 kilometers afgelegd toen we om 20u terug in Meeuwenoord aankwamen.
Het duurde niet lang voor we in bed lagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten